قوز قرنیه

قرنیه بخشی از عناصر تشکیل دهنده چشم است و در ادامه صلبیه (سخت شامه) چشم قرار دارد و در واقع هراه با صلبیه خارجی ترین لایه تشکیل دهنده دیواره کره چشم را تشکیل می دهد. 

قرنیه به دلیل شفاف بودن،  به پرتو های نور اجاره  عبور می دهد و هم به این دلیل و نیز به دلیل طرح گنبدی خاص و تحدب خود به عنوان یک عدسی با قدرت بالا در فرآیند بینایی (تشکیل تصویر واضح روی شبکیه) نقش مهمی دارد.

چنانچه این تحدب و انحنای ویژه از حالت طبیعی خود خارج شود قرنیه نمی تواند به خوبی در فرایند بینایی  انجام وظیفه کند و در نتیجه دید فرد تار می شود و این همان چیزی است که دربیماری قوز قرنیه  یا کراتوکونوس  دیده می شود.

در بیماری قوز قرنیه در ابتدا ممکن است دید چندان افت نداشته باشد اما با پیشرفت آن دید هم افت خواهد کرد.

علت بیماری هنوز به درستی مشخص نیست اما مسایل ژنتیکی تا حدودی نقش دارند.مالش های مداوم چشم بویژه در افرادی که سابقه آلرژی چشم دارند هم ممکن است در ایجاد یا تشدید بیماری موثر باشند.

دیگر اعضای خانواده  فرد بیمار هم بهتر است معاینه شوند.

برای درمان این بیماری در مراحل اولیه عینک یا لنز تماسی (بسته به مورد) و در مراحل پیشرفته عمل جراحی توصیه می شود که خود انواع مختلفی  از اعمال جراحی را در بر میگیرد.

نکته مهم: آنچه که بسیار مهم است این است که اگر بیماری در مرحله ای است که در حال پیشرفت است (بویژه در سنین نوجوانی و جوانی)  به سرعت و هرچه زود تر تشخیص داده شود  میتوان   با روش های  نوین مانند کلاژن کراس لینکینگ(CCL)  پیشرفت بیماری را متوقف کرد و سپس  در مرحله بعد روی درمان مناسب برای بهبود دید کار کرد.

روش های عمل جراحی قوز قرنیه معمولا برای افرادی توصیه می شود که با عینک دید کافی پیدا نمی کنند و لنز تماسی را هم یا دوست ندارند یا چشمشان آن را تحمل نمی کند. عمل یا بصورت قرار دادن وسایل مخصوصی بنام “رینگ های داخل استروما ” و یا به شکل پیوند قرنیه می باشد. که بر اساس نتیجه معاینه چشم مورد مناسب تجویز می شود./

آخرین ویرایش: فروردین ۹۷